We wszystkich lokalizacjach projektu – w Estonii, na Łotwie, Litwie, w Polsce i Niemczech – rozpoczęto pomiary emisji gazów cieplarnianych (GHG) z torfowisk. Tego lata krajowy koordynator NABU odwiedził Estonię i Łotwę, aby nadzorować i asystować przy instalacji sprzętu pomiarowego. Testowanie instrumentalnego systemu pomiarowego przebiegło pomyślnie.
Cenne dane dotyczące emisji GHG z różnych typów siedlisk torfowiskowych oraz w różnym stanie zachowania – od nienaruszonych do silnie zdegradowanych – będą zbierane podczas okresów wegetacyjnych od 2018 r. do 2020 r.
Obszary projektu
Niemiecki obiekt – Biesentaler Becken – to 15,5 ha odwodnionych lasów bagiennych. W Polsce tereny objęte projektem znajdują się na terenie Słowińskiego Parku Narodowego i zajmują 1,350 ha zdegradowanych torfowisk wysokich, torfowisk leśnych i aktywnych torfowisk wysokich, na które znaczący wpływ ma odkrywkowe wydobycie torfu i sieć rowów drenujących. Estońskie obszary z kolei tworzą mozaikę różnych typów torfowisk (np. zdegradowane torfowiska nakredowe i alkaliczne, torfowiska przejściowe i trzęsawiska, lasy bagienne itp.), Większość z nich jest mocno odwodniona. Również łotewskie i litewskie obiekty składają się z różnych typów torfowisk w różnym stopniu zdegradowanych: torfowiska alkaliczne, torfowiska nakredowe, przejściowe, lasy bagienne itp.
Bezpośrednie i pośrednie podejście do pomiarów gazów cieplarnianych w ramach odtwarzania torfowisk
W czasie realizacji LIFE Peat Restore przeprowadzone zostaną bezpośrednie pomiary w oparciu o instrumentalny system pomiarowy (więcej szczegółów), w połączeniu z podejściem GEST (z ang. Greenhouse Gas Emission Site Types), która jest pośrednią techniką do kwantyfikacji emisji gazów cieplarnianych. Zgodnie z tym podejściem można oceniać i monitorować emisję gazów cieplarnianych z torfowisk poprzez porównywanie poziomu wód gruntowych oraz form roślinności zidentyfikowanych na danym terenie. Zasadniczo, podejście GEST dostarcza szacunków bilansu gazów cieplarnianych w oparciu o prognozy dynamiki roślinności i warunków wodnych.
Przez dwa ostatnie okresy wegetacyjne (2017 i 2018) Partnerzy zajmujący się odtworzeniem torfowisk zajmowali się mapowaniem roślinności na swoich obiektach w projekcie (np. identyfikacja kluczowych gatunków roślin) w celu sklasyfikowania ich następnie jako konkretne typy roślinności GEST. W wyniku tego działania projekt zidentyfikował już kilka nowych typów roślinności GEST, które zostaną dodane do katalogu GEST.
Chociaż GEST jest wciąż stosunkowo nowym podejściem do szacowania emisji GHG, to już opracowano dość obszerny katalog typów roślinności GEST. Narzędzie można jednak rozszerzyć i ulepszyć, dodając brakujące typy roślinności, a także udostępniając dodatkowo pomiary bezpośrednie emisji. Ponadto, w ramach projektu będziemy próbować kalibrować katalog GEST na bazie rzeczywistych wartości emisji uzyskanych przez bezpośrednie pomiary.
Do 2021 r. obliczony zostanie współczynnik ocieplenia globalnego (GWP), a także emisje GHG z torfowisk przed i po działaniach ochronnych, a wyniki zostaną rozpowszechnione. Zastosowanie obu podejść pomiarowych – bezpośredniego pomiaru i szacunków GEST – pomoże zobrazować wkład torfowisk w długoterminowe zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych.
Projekt PeatRestore w kontekście Porozumienia Paryskiego
Jednym z kluczowych rezultatów porozumienia paryskiego z 2015 r. były zobowiązania sygnatariuszy do redukcji emisji gazów cieplarnianych, aby ograniczyć wzrost temperatury na świecie do 1,5 stopnia powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej. Aby osiągnąć cele i skutecznie zmniejszyć krajowe emisje, a także dostosować się do niekorzystnych skutków zmiany klimatu, państwa muszą opracować kompleksowe strategie polityki klimatycznej.
Połączenie wysiłków na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym zaplanowanych przez państwa jest określane jako „Planowane Wkłady Zamierzone” (Nationally Determined Contributions). Te tak zwane NDC będą przedkładane stronom co pięć lat i oczekuje się, że będą stopniowo coraz bardziej ambitne dla każdego kolejnego cyklu.
LIFE Peat Restore zapewnia w odpowiednim czasie wkład w te wysiłki, ponieważ uzyska cenne dane dotyczące emisji, które można dodać do krajowych inwentaryzacji gazów cieplarnianych. Przede wszystkim projekt ma nadzieję wykazać decydentom, że odtworzenie i ochrona torfowisk muszą stanowić integralną część krajowych strategii klimatycznych, jeżeli zobowiązania zawarte w porozumieniu paryskim mają zostać spełnione.