Portret
OCHRONA TORFOWISK W POLSCE
Powierzchnia: 1350 ha
Status: obszar NATURA 2000 (PLH I PLB), Rezerwat Biosfery UNESCO MAB, obszar Ramsar, Międzynarodowy Obszar Ochrony Ptaków (IBA)
Typy siedlisk: Lasy I bory bagienne (91D0*), Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (7110*), Zdegradowane torfowiska wysokie zdolne do naturalnej regeneracji (7120)
Klimat: Umiarkowany
Temperatury: Ø Styczeń: -2.8°C, Ø Lipiec: 19°C
Opady: Ø 652 mm/rok
Torfowiska i człowiek
W Polsce cztery procent powierzchni kraju zajmują torfowiska , zlokalizowane są one zwłaszcza w północnej i środkowej części kraju. 92% wszystkich torfowisk to torfowiska niskie, które występują głównie w centralnej części obszaru nizinnego. Torfowiska przejściowe i wysokie można znaleźć na 3-4 % powierzchni Polski (6).
Użytkowanie torfowisk
W Polsce 84% torfowisk jest zmeliorowanych. Na obszarze 202 tys ha torf jest wciąż akumulowany (10). 75 % polskich torfowisk jest użytkowana jako pastwiska i łąki, prawie jedna czwarta jest zalesiona (7). Na obszarze około 3,300 ha torf wciąż jest wydobywany. Rolnicze wykorzystanie jest śladowe (10).
Obecne użytkowanie
W Polsce 84% torfowisk jest zmeliorowanych. Na obszarze 202 tys ha torf jest wciąż akumulowany. att (2,6). 75 % polskich torfowisk jest użytkowana jako pastwiska i łąki, prawie jedna czwarta jest zalesiona (1). Na obszarze około 3,300 ha torf wciąż jest wydobywany. Rolnicze wykorzystanie jest śladowe (9).
Torfowiska i gazy cieplarniane
Zdegradowanie
Prawie 84 % polskich torfowisk jest zdegradowane (2).
Zespół
-
Pawel Pawlaczyk
KOORDYNATOR KRAJOWY Zatrudniony w projekcie: 09/2016 – 06/2021 Przyrodnik. Ukończył studia leśne ale posiada bogate doświadczenia w zakresie botaniki. Posiada 25 letnie doświadczenie w ochronie lasów, wód i obszarów podmokłych. -
Magdalena Makles
SPECJALISTA DS FINANSÓW I ROZLICZEŃ Zatrudniona w projekcie: 09/2016 – 06/2021 Specjalistka w dziedzinie zamówień publicznych, rozliczeń finansowo księgowych projektów współfinansowanych z UE oraz ich zarządzania. Biolog z wykształcenia i przyrodnik z wyboru. -
Katarzyna Bociąg
EKSPERT BOTANANIK Zatrudniona w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Ekolog roślin i hydrobiolog z wieloletnim doświadczeniem akademickim. Od lat działa w ochronie przyrody w województwie pomorskim, zajmując się zagadnieniami związanymi z ochroną ekosystemów wodnych i bagiennych. Od 2010 roku realizuje się prowadząc Pracownię Przyrodniczą „Pro Natura Pro Homini”. -
Krzysztof Gos
INSPEKTOR ŚRODOWISKOWY zatrudniony w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Botanik i ekolog roślin związany z Wydziałem Biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalista z zakresu briologii, roślinności torfowiskowej oraz ochrony ekosystemów wodnych i bagiennych. Członek zespołów opracowujących przyrodnicze dokumentacje i zalecenia ochronne w rezerwatach przyrody, parkach narodowych i innych obszarach chronionych na terenie Pomorza. -
Izabela Chlost
ASYSTENT DS POMIARÓW HYDROLOGICZNYCH Zatrudniona w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Doktor z zakresu Nauk o Ziemi o specjalności Hydrologia. Zatrudniona w Katedrze Hydrologii Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowania badawcze: gospodarka wodna, bilans wodny, ochrona środowiska oraz stosunki wodne równin aluwialnych w strefie kontaktu lądu i morza, krenologia, wody podziemne. -
Roman Cieśliński
EKSPERT HYDROLOG zatrudniony w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Katedry Hydrologii UG. Zainteresowania badawcze skupiają się na hydrologii pojezierzy i pobrzeży młodoglacjalnych, hydrochemii, strefie kontaktu lądu i morza, jeziorach przybrzeżnych i obszarach podmokłych, w tym torfowiskach, a także przemianach antropogenicznych w środowisku przyrodniczym. Autor około 250... -
Jolanta Kujawa-Pawlaczyk
EKSPERT DS TORFÓW I STRATYGRAFII zatrudniona w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Doktorat uzyskała robiąc pracę dotyczącą flory roślin naczyniowych, z Zakładzie Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu. Zainteresowanie i podjęcie badań na obiektach mokradłowych (hydrogenicznych) dotuje się od początków podjęcia pracy zawodowej w 1990 roku. Jest autorką i współautorką licznych opracowań...
Partner i współfinansujący
Klub Przyrodników jest pozarządową organizacją ekologiczną, która skupia się na ochronie przyrody. Jedną z najważniejszych gałęzi działalności jest tworzenie kompleksowych programów ochrony, Ponadto Klub zbudował ponad 1000 zastawek służących nawodnieniu ponad 10 000 ha torfowisk. Ma duże doświadczenie w realizacji projektów LIFE – zakończył realizację tzrech z nich a obecnie prowadzi dwa kolejne.
Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku jest jednym z dwóch współfinansujących.
Drugim z nich jest Fundacja BaltCF z Niemiec.
Galeria
Źródła
- Bragg, O. & Lindsay, R. (Eds.) (2003): Strategy and Action Plan for Mire
- Cris, R. Buckmaster, S. Bain, C. Reed, M. (Eds) (2014): Global Peatland Restoration demonstrating SUCCESS. IUCN UK National Committee Peatland Programme, Edinburgh. [status: 17.01.2017]
- Fourth National Communication under the UN FCCC: in Worldbank (o.J.): Polands Greenhouse gas emissions. [status: 19.01.2017].
- Joosten, H. (2010): The Global Peatland CO2 Picture. Peatland status and drainage related emissions in all countries of the world. Wetlands International, Greifswald.
- Joosten, H. (2011): The Global Peatland CO2 Picture. In: Tanneberger, F. & Wichtmann, W. (2011): Carbon credits from peatland rewetting. Climate – biodiversity – land use. Science, policy, implementation and recommendations of a pilot project in Belarus. Stuttgart. S. 20-30.
- Joosten, H., Tapio-Biström, M.-L., Tol, S. (Eds.) (2012): Peatlands – guidance for climate change mitigation through conservation, rehabilitation and sustainable use. Mitigation of climate change in agriculture series 5, publishes by the Food and Agriculture Organization of the United Nations and Wetland International, Rome.
- Niewiarowski, W. & Kot, Ł. (2011): Delimitation and characteristics of natural landscapes of the Chełmno-Dobrzyń Lakeland, Urszulewo Plain and the neighbouring Vistula and Drwęca Valleys. Geographia Polonica 84(1): 33–59.
- Peatland Conservation in Central Europe. Wetlands International, Wageningen, The Netherlands. vi + 94 pp.
- Wichtmann, W., Schröder, C., Joosten, H. (Hrsg.) (2016): Paludikultur – Bewirtschaftung nasser Moore. Klimaschutz, Biodiversität, regionale Wertschöpfung.
- World Energy Council (2013): World Energy Resources: Peat. [status: 24.01.2017]