W dniach 18 i 19 lutego zespół LIFE PeatRestore NABU wziął udział w konferencji poświęconej redukcji zużycia torfu, zorganizowanej przez niemieckie Ministerstwo Żywności i Rolnictwa (BMEL). Konferencja koncentrowała się na strategii rządu dotyczącej wydobycia torfu i produkcji materiału ogrodniczego, jak również pokazała kilka wyników badań naukowych przeprowadzonych w Niemczech i Europie na temat torfu i jego alternatyw. Odbyły się również prezentacje, podczas których inne kraje UE dzieliły się doświadczeniami trwającego już od dłuższego czasu procesu stopniowego wycofywania torfu z przemysłu.
Główne wnioski z konferencji były bardzo pozytywne: alternatywne rozwiązania dla torfu mogą doskonale go zastąpić; dotyczy to zwłaszcza podłoży kwiatowych używanych przez osoby prywatne. Trzeba tylko dostosować zabiegi pielęgnacyjne do różnych typów ziemi (np. niektóre alternatywne podłoża wymagają częstszego podlewania).
Istnieją obiecujące alternatywy dla torfu, które sprawdzają się doskonale. W rzeczywistości główną zidentyfikowaną przeszkodą, która utrudnia producentom podłoży uprawowych szersze zastosowanie alternatywnych rozwiązań, jest niewystarczająca dostępność alternatywnych składników takich podłoży zachowujących standardy jakości. Zasadniczo oznacza to, że możliwe jest całkowite zastąpienie torfu i że do pokonania tych przeszkód wystarczy bardziej ambitna i wspierająca polityka. Na przykład poprzez stworzenie odpowiednich warunków prawnych i zachęt sprzyjających większej produkcji substratów odnawialnych, regionalnych i wysokiej jakości (np. produktów drewnianych i kompostu).
Torfowiska są niszczone przede wszystkim przez: rolnictwo, możliwe na torfowiskach dzięki masowym systemom melioracyjnym, które osuszają obszar torfowisk, degradując w ten sposób jego podstawową cechę jako terenu podmokłego (z naciskiem na podmokły!). Jak również przez wydobycie torfu, głównie na potrzeby ogrodnictwa i produkcji podłoży doniczkowych sprzedawanych w handlu detalicznym.
Strategia przedstawiona przez BMEL na konferencji dotyczy wyłącznie wydobywania torfu i branży ogrodniczej. W ramach niemieckiego planu działania do 2030 r. strategia ta ma na celu stopniowe ograniczenie wydobycia torfu w Niemczech i jego całkowite wycofanie w przyszłości. Program stworzony przez BMEL będzie koncentrował się przede wszystkim na edukacji i działaniach dobrowolnych. Ideą jest wdrożenie ograniczeń w sektorze amatorskiego i krajobrazowego ogrodnictwa szybciej niż w ogrodnictwie komercyjnym, tak aby torf został prawie całkowicie wyeliminowany z prywatnego ogrodnictwa i kształtowania krajobrazu w ciągu najbliższych sześciu lat.
Obecnie nie ma jednak wiążącego harmonogramu tych działań. Ponadto zaprzestanie wydobycia torfu w Niemczech, które już od lat wykazuje tendencję spadkową, niekoniecznie powstrzymuje import torfu z innych krajów. Powstaje zatem pytanie: Czy środki doradcze i czysto dobrowolne uczestnictwo są wystarczające, aby zapewnić stopniowe zaprzestanie wykorzystywania torfu w Niemczech?
Niemcy są jednym z największych producentów podłoży kwiatowych w Europie. Obecnie na około 10.000 ha wydobywa się rocznie około 8 milionów metrów sześciennych torfu, a 3,7 miliona metrów sześciennych surowców i substratów na bazie torfu pochodzi z importu. Przewiduje się, że do 2032 r. ilość torfu dostępnego do wydobycia w Dolnej Saksonii – regionie w Niemczech najbardziej aktywnym w wydobyciu torfu – spadnie poniżej miliona metrów sześciennych. Może to przełożyć się na większy import z krajów bałtyckich, o ile rząd nie wprowadzi bardziej rygorystycznych środków mających na celu stopniowe wycofywanie torfu.
Zgodnie z Metodą IPCC roczna emisja torfu dla celów ogrodniczych wynosi około 7 mln t CO2-eq dla Europy i około 1 mln t CO2-eq dla Niemiec; jest to spowodowane głównie rozkładem wydobytego torfu. Emisje związane z torfem odpowiadają połowie emisji w krajowym ruchu lotniczym.