Zeichenfläche 1binocularsZeichenfläche 1_bogZeichenfläche 1bookZeichenfläche 1_cameraZeichenfläche 1_chartZeichenfläche 1_compassZeichenfläche 1_daylightZeichenfläche 1_dokumentationZeichenfläche 1_dokumentsZeichenfläche 1_fishZeichenfläche 1_flyerZeichenfläche 1_forestZeichenfläche 1_frogZeichenfläche 1_heronZeichenfläche 1_hourglassZeichenfläche 1_mapZeichenfläche 1_meetingZeichenfläche 1_rulerZeichenfläche 1_shovelZeichenfläche 1_speedometerZeichenfläche 1_swampZeichenfläche 1_temperatureZeichenfläche 1_timelineZeichenfläche 1_timerZeichenfläche 1_waterZeichenfläche 1_wave

Portret

OCHRONA TORFOWISK W POLSCE

Powierzchnia: 1350 ha
Status: obszar NATURA 2000 (PLH I PLB), Rezerwat Biosfery UNESCO MAB, obszar Ramsar, Międzynarodowy Obszar Ochrony Ptaków (IBA)
Typy siedlisk: Lasy I bory bagienne (91D0*), Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (7110*), Zdegradowane torfowiska wysokie zdolne do naturalnej regeneracji (7120)
Klimat: Umiarkowany
Temperatury: Ø Styczeń: -2.8°C, Ø Lipiec: 19°C
Opady: Ø 652 mm/rok

Obszar projektu

Cały obszar projektu w Polsce o powierzchni 1350 ha zlokalizowany jest w Słowińskim Parku Narodowym. Jako partner zarządzający projektem na terenie Polski, Klub Przyrodników jest odpowiedzialny za zarządzanie tą częścią projektu, która dotyczy Polski oraz realizację działań zmierzających do poprawy uwodnienia tych terenów. Na obszarze objętym projektem występują bory i lasy bagienne, torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą, torfowiska wysokie zdegradowane, zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji, które pozostają pod silnym wpływem wydobycia i odwadniania. Obszar projektu podzielony jest na 3 obiekty: bór bagienny Kluki (A) i Cieminskie Błota (B), zdominowane przez brzozy i sosny, silnie zdegradowane torfowisko Wielkie Błoto (C), gdzie miało miejsce wydobycie torfu (zobacz mapę obszaru).

Działania

Jednym z celów projektu w Polsce jest przywrócenie naturalnego reżimu wodnego na torfowiskach objętych projektem poprzez budowę 214 zapór (zastawek) wykonanych z drewna i zdegradowanego torfu, tak aby roślinność torfotwórcza mogła znów się rozwinąć i zainicjować ponowne odkładanie złóż torfu. Co więcej obecna roślinność, taka jak krzewy i drzewa, która pogarsza warunki wodne na torfowisku, zostanie usunięta. Działanie to spowoduje poprawę warunków wodnych torfowisk.

Pozyskane drewno zostanie użyte do zablokowania rowów melioracyjnych i spowoduje dodatkową akumulację węgla.

 

Torfowiska i człowiek

W Polsce cztery procent powierzchni kraju zajmują torfowiska , zlokalizowane są one zwłaszcza w północnej i środkowej części kraju. 92% wszystkich torfowisk to torfowiska niskie, które występują głównie w centralnej części obszaru nizinnego. Torfowiska przejściowe i wysokie można znaleźć na 3-4 % powierzchni Polski (6).

Użytkowanie torfowisk

W Polsce 84% torfowisk jest zmeliorowanych. Na obszarze 202 tys ha torf jest wciąż akumulowany (10). 75 % polskich torfowisk jest użytkowana jako pastwiska i łąki, prawie jedna czwarta jest zalesiona (7). Na obszarze około 3,300 ha torf wciąż jest wydobywany. Rolnicze wykorzystanie jest śladowe (10).

Obecne użytkowanie

W Polsce 84% torfowisk jest zmeliorowanych. Na obszarze 202 tys ha torf jest wciąż akumulowany. att (2,6). 75 % polskich torfowisk jest użytkowana jako pastwiska i łąki, prawie jedna czwarta jest zalesiona (1). Na obszarze około 3,300 ha torf wciąż jest wydobywany. Rolnicze wykorzystanie jest śladowe (9).

Torfowiska i gazy cieplarniane

Zdegradowanie

Zdegradowanie torfowisków w Polsce
Prawie 84 % polskich torfowisk jest zdegradowane (2).

Emisja

Całkowita emisja w Polsce
Całkowita emisja w Polsce (wg. Joosten 2010, Fourth National Communication under the UN FCCC)

Z emisją rocznie około 23,5 Mt CO2, Polska znajduje się na 11 miejscu w rankingu za Niemcami stanowiąc ogniskową najwyższej emisji z torfowisk w skali świata (4). Na hektar osuszonego torfowiska, emitowane jest 0,75 t CO2 (5).

Zespół

  • Pawel Pawlaczyk

    KOORDYNATOR KRAJOWY   Zatrudniony w projekcie: 09/2016 – 06/2021   Przyrodnik. Ukończył studia leśne ale posiada bogate doświadczenia w zakresie botaniki. Posiada 25 letnie doświadczenie w ochronie lasów, wód i obszarów podmokłych.
  • Magdalena Makles

    SPECJALISTA DS FINANSÓW I ROZLICZEŃ Zatrudniona w projekcie: 09/2016 – 06/2021 Specjalistka w dziedzinie zamówień publicznych, rozliczeń finansowo księgowych projektów współfinansowanych z UE oraz ich zarządzania. Biolog z wykształcenia i przyrodnik z wyboru.
  • Katarzyna Bociąg

    EKSPERT BOTANANIK Zatrudniona w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Ekolog roślin i hydrobiolog z wieloletnim doświadczeniem akademickim. Od lat działa w ochronie przyrody w województwie pomorskim,  zajmując się zagadnieniami związanymi z ochroną ekosystemów wodnych i bagiennych. Od 2010 roku  realizuje się prowadząc Pracownię Przyrodniczą „Pro Natura Pro Homini”.
  • Krzysztof Gos

    INSPEKTOR ŚRODOWISKOWY zatrudniony w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Botanik i ekolog roślin związany z Wydziałem Biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalista z zakresu briologii, roślinności torfowiskowej oraz ochrony ekosystemów wodnych i bagiennych. Członek zespołów opracowujących przyrodnicze dokumentacje i zalecenia ochronne w rezerwatach przyrody, parkach narodowych i innych obszarach chronionych na terenie Pomorza.
  • Izabela Chlost

    ASYSTENT DS POMIARÓW HYDROLOGICZNYCH Zatrudniona w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Doktor z zakresu Nauk o Ziemi o specjalności Hydrologia. Zatrudniona w Katedrze Hydrologii Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowania badawcze: gospodarka wodna, bilans wodny, ochrona środowiska oraz stosunki wodne równin aluwialnych w strefie kontaktu lądu i morza, krenologia, wody podziemne.
  • Roman Cieśliński

    EKSPERT HYDROLOG zatrudniony w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Katedry Hydrologii UG. Zainteresowania badawcze skupiają się na hydrologii pojezierzy i pobrzeży młodoglacjalnych, hydrochemii, strefie kontaktu lądu i morza, jeziorach przybrzeżnych i obszarach podmokłych, w tym torfowiskach, a także przemianach antropogenicznych w środowisku przyrodniczym. Autor około 250...
  • Jolanta Kujawa-Pawlaczyk

    EKSPERT DS TORFÓW I STRATYGRAFII zatrudniona w projekcie: 03/2017 – 06/2021 Doktorat uzyskała robiąc pracę dotyczącą flory roślin naczyniowych, z Zakładzie Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu. Zainteresowanie i podjęcie badań na obiektach mokradłowych (hydrogenicznych) dotuje się od początków podjęcia pracy zawodowej w 1990 roku. Jest autorką i współautorką licznych opracowań...

Partner i współfinansujący

Klub Przyrodników jest pozarządową organizacją ekologiczną, która skupia się na ochronie przyrody. Jedną z najważniejszych gałęzi działalności jest tworzenie kompleksowych programów ochrony, Ponadto Klub zbudował ponad 1000 zastawek służących nawodnieniu ponad 10 000 ha torfowisk. Ma duże doświadczenie w realizacji projektów LIFE – zakończył realizację tzrech z nich a obecnie prowadzi dwa kolejne.

Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku jest jednym z dwóch współfinansujących.

Drugim z nich jest Fundacja BaltCF z Niemiec.

Galeria

Źródła

  1. Bragg, O. & Lindsay, R. (Eds.) (2003): Strategy and Action Plan for Mire
  2. Cris, R. Buckmaster, S. Bain, C. Reed, M. (Eds) (2014): Global Peatland Restoration demonstrating SUCCESS. IUCN UK National Committee Peatland Programme, Edinburgh. [status: 17.01.2017]
  3. Fourth National Communication under the UN FCCC: in Worldbank (o.J.): Polands Greenhouse gas emissions. [status: 19.01.2017].
  4. Joosten, H. (2010): The Global Peatland CO2 Picture. Peatland status and drainage related emissions in all countries of the world. Wetlands International, Greifswald.
  5. Joosten, H. (2011): The Global Peatland CO2 Picture. In: Tanneberger, F. & Wichtmann, W. (2011): Carbon credits from peatland rewetting. Climate – biodiversity – land use. Science, policy, implementation and recommendations of a pilot project in Belarus. Stuttgart. S. 20-30.
  1. Joosten, H., Tapio-Biström, M.-L., Tol, S. (Eds.) (2012): Peatlands – guidance for climate change mitigation through conservation, rehabilitation and sustainable use. Mitigation of climate change in agriculture series 5, publishes by the Food and Agriculture Organization of the United Nations and Wetland International, Rome.
  2. Niewiarowski, W. & Kot, Ł. (2011): Delimitation and characteristics of natural landscapes of the Chełmno-Dobrzyń Lakeland, Urszulewo Plain and the neighbouring Vistula and Drwęca Valleys. Geographia Polonica 84(1): 33–59.
  3. Peatland Conservation in Central Europe. Wetlands International, Wageningen, The Netherlands. vi + 94 pp.
  4. Wichtmann, W., Schröder, C., Joosten, H. (Hrsg.) (2016): Paludikultur – Bewirtschaftung nasser Moore. Klimaschutz, Biodiversität, regionale Wertschöpfung.
  5. World Energy Council (2013): World Energy Resources: Peat. [status: 24.01.2017]